Rondje Scandinavië – 12..27/7/2013

Samen met Saskia ben ik in juli twee weken wezen rondtrekken door Noorwegen, maar ook Denemarken en Zweden kwamen natuurlijk aan bod. Dit deden we natuurlijk met de auto vol duik- en kampeerspullen. Hoewel het niet echt als duikvakantie in de planning stond, hebben we toch een 12-tal leuke duiken gemaakt tijdens deze rondtocht. Het rondje Scandinavië bestond uit de route via Denemarken en Zweden naar Oslo, dan de Hardangervidda over via RV7 naar Bergen en vervolgens omlaag via Stavanger en uiteindelijk Kristiansand. Vanaf Kristiansand met de boot naar Hirtshals (DK) en terug naar huis. Dit artikel beslaat vooral onze duikactiviteiten, maar Noorwegen biedt naast duiken natuurlijk veel meer moois.

Smögen (S)

Na vrijdagavond vertrokken te zijn en een overnachting in Denemarken gemaakt te hebben, kwamen we zaterdag in de loop van de dag aan bij een camping net boven Gotenborg. Hier zagen we bij het opzetten van de tent een afgetrapte stationwagen staan met een duikstikker op achterkant, dus al snel waren we bijgepraat over de mogelijkheden om hier in de buurt te duiken. Het groepje kwam uit het zuiden van Zweden en was hier voor wat cursusduiken in helder water. De volgende ochtend zouden zij naar Smögen gaan om te gaan duiken bij het lokale duikcentrum Smögendykk. Wij waren welkom om mee te rijden.

Bij Smögendykk regelden we een kant- en een bootduik en een prima warme lunch en genoten in het zonnetje van prima Zweeds duikwater. Het zicht was met 10-15 meter prima, enorme zeesterren en grote hoeveelheden dodemansduim (een koudwaterkoraal) sierden de rotsen en een temperatuur van rond de 15 graden maakten het best aangenaam. Ook kwallen zijn ruim aanwezig met tentakels van ruim 2m lang – oppassen dus. Gelukkig zijn ze niet heel giftig/vervelend.

De middagduik was een bootduik op 5-10min varen waarbij we vrolijk konden driften en weer opgepikt zouden worden. Qua leven was deze stek vergelijkbaar, maar nu iets meer zandbodem met hier en daar flinke platvissen en enorme zeeëgels. Wat losse sliertjes kwal raakten mij in het gezicht… bugger, dat jeukt even flink aan de lippen 😛 Gelukkig snel over en kunnen genieten van een mooie duik.

Bergen (N)

In de avond zijn we doorgereden naar Oslo en volgenden een aantal dagen sight seeing, kayakken, paardrijden, etc… tot we donderdagmiddag in Bergen aankwamen. Hier zijn we op zoek gegaan naar Nemo Classic Diving – de lokale duiktoko. Met volle flessen, wat kantduiktips en boottrips voor zaterdag en zondag geboekt te hebben zijn we naar een camping aan het water gegaan. Vanaf de tent was het water op loopafstand, dus mogelijk een leuke duikstek 🙂

Vrijdag zijn we op pad gegaan naar het schiereiland Ramsøy voor het wrak van de ‘D/S Spring‘. Een mooie wrakduik die pal aan de oever van het kleine schiereiland ligt. De kust in Noorwegen is van iedereen, dus even vriendelijk vragen en je loopt door iemands voortuin naar het water. Met de boeg op 8 meter diepte en de schroef op 40 meter is het een ideaal duikwrak. Aangezien het schip al in 1914 zonk is het wat instabiel en blijven we er vooral boven duiken – hoewel de open ruimen wel erg uitnodigend zijn.. Het wrak is mooi begroeid met kelp op de boeg en dodemansduim, zakpijpen en anjelieren op de diepere delen. Overal weer volop zeesterren en -egels en onder de thermocline, op 30 meter diepte, zien we de enorme schroef in de verte liggen. GAAF. Met nog een paar minuten no-deco tijd bekijken we nog gauw even een enorme zeedahlia en een big-ass krab (zie foto’s!). Hier beneden hebben we zeker 15-20m zicht. Ondieper is het zicht beperkt tot een meter of 7 door het zoetere water wat zich mengt met het zoute zeewater. Op diepte is het helaas wel wat frisser: 6 graden moeten we het mee doen. Gelukkig is het wat ondieper al gauw 13 graden en onze stop hangen we uit bij zo’n 20 graden – best okee dus.

’s Avonds maken we nog een duik bij onze camping (Skogtun). Na een stukje steil omlaag lopen kunnen we te water en maken we een leuke muurduik op 10 meter diepte (bij gebrek aan volle flessen maar niet te diep…) en genieten van wat visjes, zakpijpen, zeesterren, kwallen… en weer prima zicht. Bij de instap vinden we nog twee kunstaasvissen die we doneren aan een Nederlander op onze camping die regelmatig vist. De beloofde vis als bedank hebben we – ondanks nog 2 ontmoetingen later in de vakantie – nooit gekregen helaas… Toch niet zo’n succes dat vissen blijkbaar.

Zaterdag maakten we een bootduik bij Liholmane. Met 10 man in een RIB op pad en na zo’n 45 minuten te water. We duiken over de zandbodem die vol ligt met Sint Jacobs Schelpen (scallops, yum!) en overal rennen heremietkreeftjes over de bodem geschrokken weg. Dikke platvissen liggen verscholen in het zand en grote wieren bieden een mooie schuilplaats voor kleine visjes. We zien zeker 3 nieuwe soorten zeesterren, waaronder de ‘sun starfish’, een grote zeester met 12 armen. Leuk duiken hier! Terug in de boot blijkt iemand een zak vol schelpen gevangen te hebben en serveert er één rauw aan boord. Verser dan dat wordt het niet!

De dag erop, maken we nog twee bootduiken; eerst op de ‘City Trains’, die verscholen en overgroeid bleken te zijn. Aangezien wij zochten naar een mooi vrijstaand en kaal wrak hebben we ze nooit gezien 😛 Onze onervaren insta-buddy Torbjorn had echter een topduik en het wrak wel 2x gezien. Afijn, hij had zijn fles na 20 minuten op 25 meter wel leeg, dus konden wij nog een 2e duik maken. Nog geen 3 minuten varen verder maken we de tweede duik rond een klein eilandje waar volgens de schipper nooit eerder door hun gedoken was. Tussen het wier vinden we het ondertussen gebruikelijke leven en na een half uur duiken stuiten we nog op een klein wrakje waarvan alleen het metalen onderschip nog als een grote bak in het wier verscholen ligt. Zo werd het toch nog een wrakduik 😛

Stavanger (N)

Na ons bezoek aan bergen reizen we via 3 veertochten een stuk naar het zuiden om de Preikestolen te bezoeken. Een toeristische attractie in de vorm van een groot stenen plateau op 700m hoogte aan het Lysefjord. Een flinke wandeling, maar zeker de moeite waard! In de haven van Lauvvik schijn je een prima kantduik te kunnen maken en als we na twee dagen niet duiken de veerboot afrijden parkeren we dan ook 30 meter verderop voor weer een duik. Na even rustig de stek bekeken te hebben en afgekoeld zijn met een ijsje gaan we opbouwen. Wanneer de veerboot net vertrokken is gaan we onderwater en duiken linksaf langs de kust. Het lijkt op de voorgaande stekken en met goed zicht en veel leven is het een leuke duik op een onverwachte plek. Om niet in de haven boven te komen gaan we op tijd naar boven. Het laatste stukje was sowieso flinke stroming tegen, dus over de oever weer naar de auto is de makkelijkste optie.

Kristiansand (N)

Na de duik rijden we door naar Kristiansand en lopen de volgende dag in het centrum even binnen bij duikcentrum Adykk. Hoewel we vandaag als niet-duikdag hadden geplant, blijken we mee te kunnen op een privéboottocht vanaf camping Skottevik. We besluiten van het aanbod gebruik te maken en om half 6 staan we klaar voor de tocht. Een Roughneck RIB met 2x 300pk racet ons naar het wrak van de ‘Tom B‘. Dit wrak ligt in 3 stukken op 20 meter diepte en zonk in 1958 na vol op het eilandje Oksø te zijn gevaren. Het is flink uit elkaar aan het vallen en wegroesten, maar biedt een mooie plek aan vele platvissen en grote zeevissen. Eindelijk is het ook relatief warm (14-17 graden) op diepte – we duiken immers nu op zee in plaats van in een fjord waardoor er minder heftige thermoclines zijn. Wanneer de enorme ColorLine-ferry naar Denemarken voorbij vaart op een paar 100 meter afstand merken we dat goed: zand komt los van de bodem en we worden 2 meter heen en weer gezet door de deining. En dat op 20 meter diepte..! Na 40 minuten beginnen we aan de opstijging en hangen we onze stops uit tussen de sierlijke kwallen.

De volgende middag rijden we naar het vliegveld van Kristiansand om te gaan duiken op de ‘DO-24‘. Dit Duitse watervliegtuig is in 1945 gezonken en ligt in vier delen op de bodem. De motor aan de linker vleugel heeft zelfs nog de propellerbladen eraan zitten – Gaaf! Het water is wat bruiner/groener dan de andere stekken en ook vinden we veel minder leven. We zitten er in de zandbodem overal zeeveren – een zachtkoraal. Het is ook weer goed koud op 30 meter diepte, maar er komt voldoende licht door het water naar beneden om geen lamp nodig te hebben. Na alle vier de delen bekeken te hebben en nog wat platvisjes gespot te hebben, zwemmen we langs de bodem terug naar de kant. We komen nog een flinke kreeft tegen en verrassen wat zwemmers bij het bovenkomen 🙂

De dag erop maken we nog een kantduik op ‘Skottevik Feriepark Wall’, vanaf de camping de dus 🙂 Een Duitse campinggast en duiker, Alf, neemt ons mee op deze voor hem bekende stek. Na een kwartier ondiep te blijven duiken we de diepte in en zien weer enorme hoeveelheden dodemansduim en nu ook flinke vissen. Na een half uur keren we weer om en duiken rustig terug, om na een ruim uur het water uit te komen. Er zijn mindere plekken voor een laatste duik in Noorwegen 😉 We vullen de flessen nog een keer voor de terugweg door Denemarken en rijden de volgende ochtend om half 6 ’s ochtends richting boot.

Middelfart (DK)

De terugweg door Denemarken blijkt op een soort ‘zwarte zaterdag’ te zijn en het is dan ook goed druk op de weg. Wanneer we dan ook bij de duikstek aankomen is het al bijna 3 uur. De stek zelf was even zoeken, aangezien alle informatie was: ‘een brug bij Middelfart’. Nu zijn er twee bruggen, die elk natuurlijk weer twee oevers hebben. Fijn… De meest voor de hand liggende stek was de westelijke brug en dan aan de noordzijde duiken. Dit bleek te kloppen, maar een vissen waarschuwde ons voor de sterke stroming. Afijn, lekker duiken dus 🙂 Zoals alle duiken de afgelopen twee weken weer ruim 10 meter zicht en leven wat een beetje aan de Oosterschelde doet denken, maar dan meer, diverser, uitbundiger en groter. Weer een land aan het logboek toegevoegd en een leuke duikstek gevonden! Het blijft een leuke hobby.

Na de duik hebben we nog even een warme maaltijd achter de auto in het zonnetje gemaakt en tegen 6 uur konden we plankgas via de Duitse autobahn naar huis. De drukte was inmiddels opgelost en om 11 uur ’s avonds zat de vakantie erop en waren we weer thuis.

Duiken in Scandinavië is ons erg goed bevallen; goed zicht, veel leven en leuke stekken. Duikscholen zijn schaars, evenals kantduikstekken, maar met wat voorbereiding en zoeken kom je een heel eind. Bootduiken zijn veelal alleen in het weekend via lokale duikclubs – duikcentra verzorgen alleen materiaal, lessen en flesvullingen. Bij een volgende trip pakken we waarschijnlijk het vliegtuig om nog wat noordelijker te kunnen komen, want het is wel een pittig eind rijden. Wij reden bijna 4000km in 2 weken en de gemiddelde snelheid in Noorwegen is 50 tot maximaal 60 km/u. Wel zijn het onvoorstelbaar mooie routes 🙂

~ door ehoogma op september 5, 2013.